Dzisiaj po raz pierwszy wybieram się na wycieczkę organizowaną przez sekcję rowerową Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Sportowego „Beskid Śląski” w Republice Czeskiej. Zachęciła mnie m.in. intrygująca nazwa wycieczki: Mosteckie ścieżki. Poza tym, odkąd obowiązują ograniczenia covidowe, nie mam z kim jeździć po czeskiej stronie naszej granicy .

Zbiórkę o godz. 9.00 wyznaczono na dworcu kolejowym w Mostach k. Jabłonkowa, dokąd – dla ułatwienia sobie zadania – przyjeżdżam pociągiem z Czeskiego Cieszyna. Jak się później okazało, tym samym pociągiem przyjechało jeszcze dwóch uczestników, a w sumie (razem ze mną) na wycieczce było nas tylko pięciu. Moim zdaniem, bardzo optymalna ilość .

Kilkaset metrów od dworca położona jest dřevěnka (po naszymu to chyba chatka), w której znajduje się Gorolské turistické informační centrum. To pierwszy cel naszej wycieczki.

W środku znajduje się niewielka ekspozycja (dostępna bezpłatnie), poświęcona m.in. szańcom, na które za chwilę pojedziemy. Po kilku minutach zwiedzania wyruszamy dalej.

Minęliśmy już Przełęcz Jabłonkowską (cz. Jablunkovský průsmyk) na wysokości 553 m n.p.m., przez którą przechodzi główny wododział europejski (rozdziela wody spływające do Bałtyku od wód płynących do Morza Czarnego) i po dwóch kilometrach dojechaliśmy do osiedla Szańce (należącego do Mostów). Na zdjęciu: kaplica Piotra i Pawła (odnowiona w roku 2018). Na pobliskiej łące znajduje się krzyż, przy którym corocznie (ok. 29 czerwca) odprawiane jest nabożeństwo.

Zwiedzamy kolejny cel naszej wycieczki: szańce jabłonkowskie. Położone są na wzniesieniu, więc widać stąd ładnie pobliską Przełęcz Jabłonkowską (na tle szczytów Beskidu Śląskiego), a całkiem z prawej masyw Girowej (840). Tuż przed nią to chyba Studeničný, na którym za chwilę będziemy.

Szańce aktualnie są rekonstruowane – np. w miejscu dawnej fosy poprowadzono solidną ścieżkę.

Szańce jabłonkowskie to zespół fortyfikacji i umocnień polowych, wznoszonych systematycznie od połowy XVI wieku do połowy XVIII wieku, wzdłuż ówczesnej granicy śląsko-węgierskiej w rejonie Przełęczy Jabłonkowskiej, w celu obrony przed zagrożeniem tureckim.

W latach 90. XIX wieku wzgórze sprzedane zostało wsi Mosty. Większość budowli rozebrała później okoliczna ludność, biorąc stąd kamień na budowę swoich domostw. Tym niemniej ślady bastionów i fos widoczne są do dnia dzisiejszego.

Z szańców zjechaliśmy w okolice drogowego przejścia granicznego na Słowację (Mosty u Jablunkova / Svrčinovec), a stamtąd udaliśmy się w kierunku Herczawy krętą drogą, z której skręciliśmy (w okolicach osady Pulgruň) w stronę chaty Studeničné. Takiego oznakowania szlaków rowerowych możemy Czechom tylko pozazdrościć – nie sposób zabłądzić lub coś przegapić…

Oto chyba główny cel wycieczki – chata Studeničné. Jest to zarazem najwyższy punkt naszej trasy (ok. 790 m n.p.m.). Dobre miejsce dla początkujących cyklistów chcących pojeździć trochę po górach – podjazd łagodny, cały czas po asfalcie. Chata znajduje się nieopodal szczytu o nazwie Studeničný. Dla dociekliwych: według czeskiej regionalizacji miejsce to położone jest na Międzygórzu Jabłonkowskim (cz. Jablunkovské mezihoří).

Zasłużona nagroda…

Po niedługim odpoczynku zjeżdżamy początkowo szutrową (porządną) drogą, a potem asfaltem w kierunku Jabłonkowa. Ponad 7 km łagodnego zjazdu, w większości przez las, z kilkoma zachwycającymi miejscami widokowymi. Na zdjęciu panorama Beskidu Morawsko-Śląskiego, od lewej: Mała Skałka, Kozubowa, Ostry (1044).

Podczas zjazdu zatrzymujemy się na chwilkę przy kaplicy św. Jana Nepomucena.

Więcej o kapliczce pisałem rok temu w albumie Chata Studeničné.

Widok sprzed kapliczki na Rów Jabłonkowski (cz. Jablunkovská brázda) i Beskid Morawsko-Śląski.

Po trzech i pół godzinach dotarliśmy do mety tej sympatycznej przejażdżki. Według planu, zakończenie miało być U Maryny w Boconowicach, ale że była tam akurat stypa, więc osiedliśmy w pobliskiej restauracji Réva w Jabłonkowie. Od lewej: Janek (prowadzący wycieczkę – w sposób bardzo interesujący i profesjonalny), Józek (z Cieszyna), Leszek (mój imiennik) i Władek.

Kolejna zasłużona nagroda – česnekačka se sýrem – polecam, bo dobra była. Tak posileni oficjalnie zakończyliśmy wycieczkę i pojechaliśmy do swoich domów. Przede mną zostało jeszcze 29 km, ale trzej nowi koledzy towarzyszyli mi aż do Lesznej Górnej.

Interaktywna mapa wycieczki, profil wysokościowy, ślad GPX – nie tylko dla dociekliwych – są tutaj: mapa.