Dzisiejszy spacer ma konkretny cel: odnaleźć dawny kamieniołom Skalica w Ustroniu. W wielu miejscach w końcu pojawiły się symptomy wiosny (chyba nieco spóźnionej w tym roku) – wszechobecny mniszek (tzw. dmuchawiec), często mylony z mleczem.

Ustroń jest – według mnie – dosyć ładnym miastem, ale – jak na ironię – drugim budynkiem po przekroczeniu granicy Goleszów – Ustroń (na potoku Bładnica) jest ta oto „perełka architektoniczna” .

Niechcący odkrywam nieznany mi Park Jerzego i Ottona Lazarów w Ustroniu.

Park położony jest w sąsiedztwie Urzędu Miasta (ten budynek z wieżyczką), od którego oddziela go ulica 3 Maja.

Ozdobą parku jest fontanna, podświetlana po zmierzchu kolorowymi światłami, wybudowana w roku 2018.

Benio strasznie się bał tej tryskającej wody z chodnika, więc czym prędzej pomaszerowaliśmy dalej.

Tego osobnika na szczęście się nie bał. Jesteśmy w Parku Kuracyjnym.

Amfiteatr w Parku Kuracyjnym.

Nie jest to jedyny amfiteatr w Ustroniu. Drugi – ale o wiele mniejszy – znajduje się na Rynku.

Doszliśmy do rzeki Wisły. W oddali widać charakterystyczne trójkątne budynki na Zawodziu, pod Równicą.

Kładka dla pieszych.

Tereny zielone między Wisłą a ścieżką pieszo-rowerową (dla mnie zazwyczaj rowerową).

A tu już Skalica o niezbyt imponującej jak na te okolice wysokości: 487 m n.p.m., jednak ze względu na strome zbocza (północno-zachodnie) ładnie wyróżnia się z otoczenia.

Po drugiej stronie Wisły dużo wyższa (995) Czantoria Wielka (częściowo za drzewami), a na lewo (ponad kilometr) od szczytu polana Stokłosica z charakterystycznym masztem, sztucznie naśnieżoną trasą narciarską i górną stacją całorocznej kolejki krzesełkowej.

Oto cel naszej wędrówki: dawny kamieniołom Skalica. Nietrudno było go znaleźć. Wyrobisko, o powierzchni 1 ha, posiada zachowane trzy ściany, a z czwartej strony jest wejście.

Jeden z niewielu kamieniołomów zachowanych w Beskidzie Śląskim. Jak sama nazwa wskazuje, znajduje się u stóp góry Skalica. O jego istnieniu dowiedziałem się dopiero kilka dni temu, chyba w serwisie Szlak Przyrody Województwa Śląskiego (jest jednym z 56 obiektów na szlaku).

Kamieniołom uruchomiono około roku 1920, a wydobycia zaniechano w roku 1942. Wydobywane piaskowce służyły jako materiał okładzinowy budynków czy materiał na pomniki, natomiast odmiany najbardziej wytrzymałe używano jako kostkę brukową oraz kamień łamany. W 2014 roku objęto go ochroną prawną w formie stanowiska dokumentacyjnego.

Idziemy stromym stokiem Skalicy w kierunku Jaszowca.

W dole szumi Wisła i wściekle ryczą motocykle oraz samochody na „wiślance”, czyli drodze wojewódzkiej 941 prowadzącej przez Ustroń i Wisłę do Istebnej.

W obrębie góry Skalicy poruszamy się ścieżkami przyrodniczo-leśnymi, wytyczonymi i opisanymi (dość licznymi tablicami informacyjnymi) przez Nadleśnictwo Ustroń.

Kapliczka tuż przy szczycie Skalicy.

Ciekawostka: na Skalicy znajdują się dwie ścieżki (czerwona i zielona) i obie są oznakowane jednokierunkowo – jeśli obierzesz niewłaściwy kierunek, to aby zobaczyć znaczki musisz oglądać się za siebie . Ja tak właśnie miałem…

Schodzimy prawie do poziomu rzeki, by po chwili znowu piąć się do góry.

Początek obu ścieżek przyrodniczo-leśnych znajduje się tu: obok Leśnego Regionalnego Ośrodka Edukacji Ekologicznej „Leśnik” w Ustroniu Jaszowcu. Jest miejscem szkoleń i konferencji, posiada zaplecze gastronomiczne i hotelowe – wiem, bo „szkolą się” tu także geodeci i urzędnicy.

Charakterystyczne domy wczasowe w Jaszowcu.

Elegancka kładka na potoku Jaszowiec. Na jej lewym końcu jest… bar i nic więcej. Mówi się, że wybudowano ją specjalnie dla miejscowych bywalców tego urokliwego lokalu.

Wracamy na lewy brzeg Wisły.

Kładka jest wisząca, więc fajnie się kołysze przy mocniejszym kroku.

Deptak nad Wisłą w okolicach centrum Ustronia.

Ten mostek wybudowano niedawno. Ładnie stąd widać Skalicę, którą zdobyliśmy nieco ponad godzinę temu. To był – jak na razie – mój najdłuższy spacer z Beniem: ponad 24 km. Był dzielny i – mam nadzieję – zadowolony .

Interaktywna mapa wycieczki, profil wysokościowy, ślad GPX – nie tylko dla dociekliwych – są tutaj: mapa.